BEWEGEN

Blakend bejaard in Benidorm

Oude, gebruinde lijven werken zich buigend en stretchend in het zweet tijdens de dagelijkse ochtendgymnastiek op het hagelwitte strand van Benidorm. Een eindje verderop speelt een groepje senioren in felgekleurde badkledij een partijtje jeu de boules. Zonnebaden, koffiedrinken in ‘De blauwe walvis’ of ‘Het paaltje’, klaverjassen, playbacken en bingoën: er is genoeg tijdverdrijf voor de Nederlandse overwinteraars aan de Spaanse Costa Blanca, waar 2700 uur per jaar de zon schijnt. Het gebied, dat door de WHO (World Health Organization) tot het gezondste gebied van Europa is verklaard, telt het grootste aantal inwoners boven de 65 jaar ter wereld. De warme golfstroom is weldadig voor oude botten. Toch oefenen tal van Nederlandse artsen hun praktijk uit in dit ouderenparadijs, waar geen wachtlijsten zijn voor behandelingen van kwalen als hart- en longziekten.

Schoonmakers zijn in de zonnige novemberochtend druk in de weer om de straten van het uitgaansgebied te reinigen. Resten bier en broodjes hamburger, al dan niet uitgebraakt, uitnodigingskaartjes voor disco’s en nachtclubs en divers glas- en blikwerk zijn stille getuigen van een wilde feestnacht, waarin vooral de jongere Engelse toeristen heer en meester waren. Langzaamaan komen uit de enorme appartementencomplexen de oudere, veelal Nederlandse Benidormgangers tevoorschijn, met boodschappen-, strand- of sporttas onder de arm. Overdag domineren zij het straatbeeld van het toeristenstadje.

Doorgewinterde overwinteraars

Bij de Nederlandse vakantiekolonie Siroco zitten de doorgewinterde overwinteraars Roelie (64) en Jan (66) Faekema uit Almere op een muurtje. “Ik zeg altijd maar: we verplaatsen ons huis van Nederland hier naartoe”, zegt Roelie. Haar man beaamt het. “We zetten ons leventje gewoon voort, maar dan in de zon. Je hoeft eigenlijk geen Spaans te spreken, zelfs niet als je boodschappen gaat doen. De belangrijkste woorden ken ik trouwens wel: dos cervezas! Twee bier.” De oud-gevangenisbewaarder weet te vertellen dat overwinteraars tien jaar langer leven. “Wat wil je, als je de hele dag gezellig kunt ouwehoeren op het strand onder een stralend zonnetje.”

Medische voorzieningen

Ook voor An (63) en Piet (66) Jager uit Veendam is Benidorm al twintig jaar de favoriete verblijfplaats in de wintermaanden. Vooral hartpatiënt Piet is gebaat bij de Spaanse buitenlucht. Deze oud-voetballer, die ooit de kleuren verdedigde van Veendam, Go Ahead en Telstar, vindt het prettig dat er veel Nederlandse medische voorzieningen zijn in dit vakantieoord. Toen ook zijn vrouw An enkele jaren geleden dacht een hartkwaal te hebben, ontstond er even paniek. In Nederland stond An op een lange wachtlijst. Ze kon nergens terecht voor onderzoek. Toen ze in Benidorm op een nacht wakker werd met hevige hartkloppingen, waren alle onderzoeken binnen een week gedaan. Gelukkig was er niets aan de hand. “Alleen maar spanningen, aldus An.

Nederlandse huisarts

Dokter Drost is één van de Nederlandse huisartsen in Benidorm. Hij vertelt dat ziekenhuizen aan de Costa Blanca geen wachtlijsten kennen voor orthopedische operaties, hartoperaties en dotteren. Drost: “Een goede vriend van mij heeft hier een bypassoperatie ondergaan binnen één dag. In Nederland had hij het waarschijnlijk niet gered. Ook de prijzen voor medische ingrepen in de particuliere ziekenhuizen zijn beduidend lager dan in Nederland. Mensen kunnen hier voor éénderde van de Nederlandse prijs geholpen worden.”

Geluksvogel

Na 25 jaar verruilde Drost zijn grote praktijk in Utrecht voor een baan in Benidorm. In Nederland was hij een ‘ouderwetse’ huisarts die nog veel visites reed. Hij werkte toen wel tachtig uur per week en nog had hij het gevoel dat hij te weinig tijd had voor zijn patiënten. Toen Drost in een Nederlands tijdschrift voor geneeskunde een advertentie zag waarin gevraagd werd om een 50+-arts voor een praktijk in Benidorm, schreef hij de eerste sollicitatiebrief in zijn leven. Hij schrok toen hij uit de vele sollicitanten gekozen werd. Waar ben ik aan begonnen, dacht hij. In die periode van twijfel kreeg Drost een ernstig auto-ongeluk. “Dit zette mij aan het denken. Ook ík leef maar één keer.” De beslissing om zich daadwerkelijk in Spanje te vestigen, was toen gauw genomen. Met pijn in zijn hart liet hij zijn patiënten in Utrecht achter. “Ik ben een geluksvogel. Ik zit hier voor mijn lol.” Drost benadrukt dat hij geen doorsnee huisarts is, want hij werkt alleen ’s ochtends. ’s Middags geniet hij van zijn huis in Javea, een verbouwde vakantiewoning op de rotsen, met uitzicht op Ibiza.

Wachtlijsten

Drost is ervan overtuigd dat de kwaliteit van het leven in Spanje veel beter is dan in Nederland. “Hier is het licht. Zelfs sombere mensen worden bij wijze van speken vrolijk. Er is een ontstressing van jewelste. Ook is het opvallend dat mensen die hier naar de dokter gaan, echt iets mankeert. In Nederland dénken veel mensen dat ze iets hebben. Het sociale aspect van het huisartsenvak is daar veel groter.” De consulten in Benidorm in zomer en winter verschillen enorm. In de zomermaanden vinden vooral jongeren met klachten als verbranding, allergie en zwemmerseczeem de weg naar de huisartsenpraktijk. In de winter zijn het veelal senioren met specifieke ouderenproblemen als hart- en longklachten. Drost benadrukt dat de Costa Blanca geen onderontwikkeld gebied is. “Misschien zijn er in de toekomst mogelijkheden om patiënten die in Nederland te lang moeten wachten op behandeling, over te vliegen naar de Costa Blanca. “Dit zou een voorzichtig begin van een oplossing kunnen zijn voor de enorme druk op medici in Nederland en de ellenlange wachtlijsten.”

Gymnastiekles

Een levend bewijs voor de weldaad van het gezonde klimaat is de jong ogende 77-jarige Mieke, die elke ochtend op het strand gymnastiekles geeft aan senioren. Ze doet dit voor het zestiende jaar. “Toen ik destijds begon met yogaoefeningen aan de branding, sloten enkele mensen zich bij me aan”, vertelt ze. Nu is Mieke dagelijks het middelpunt van soms wel 150 sportende ouderen. “Ondanks verschillende staaroperaties en een nieuwe heup lukt me dit nog steeds!” Enthousiast trekt ze een been naar haar borst, om te illustreren hoe lenig ze nog is.

Gepubliceerd in Metro